Το άστρο έλαμπε
και όσο το κοίταζα
τόσο πιο κοντά ερχόταν μεγαλώνοντας
ώσπου με τύλιξε ολόλαμπρο σαν ήλιος
πελώριος, φωτεινός
με πήρε, με σήκωσε
μέχρι τον χωρίς όρια ουρανό
και τότε ανακάλυψα
πως ο κόσμος δεν έχει όρια, μόνο εμείς τα ορίζουμε
από φόβο μήπως χάσουμε ότι αγαπάμε
και τότε
αγάπησα τα πάντα
στη ζωή και πέρα από τη ζωή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου