Ο άνθρωπος είναι ένα πολύ εγωϊστικό ον. Θέλει μόνο να παίρνει χωρίς να δίνει. Αυτό είναι άδικο και το άδικο δεν το δέχεται η Φύση. Για πολλούς η λέξη αλτρουϊσμός είναι λέξη άγνωστη. Παρατηρώντας τη φύση βλέπεις φυτά να στηρίζουν, να βοηθούν τα διπλανά τους ν' αναρριχηθούν προς το φως, στον ήλιο για να ζήσουν. Το ίδιο διαπιστώνεις και στα ζώα που μαζεύονται σε κοπάδια για επιβίωση, προστασία ή βοήθεια.
Όλα τα ασυγχώρετα τα κάνει ο άνθρωπος. Βλέποντας κάποτε ένα ντοκυμαντέρ για μεγάλα πουλιά συγκινήθηκα πάρα πολύ και έκλαψα με καυτά δάκρυα. Ο άνθρωπος, ο σημερινός της τεχνολογίας, δεν σκοτώνει για να φάει, αυτό είναι εξασφαλισμένο, όμως κυνηγάει και σκορπάει τον φόβο και τον όλεθρο για 'διασκέδαση', για 'χόμπι' όπως λέμε. Κυνηγοί ασυνείδητοι που πυροβολούν ό,τι περπατάει, πετάει ή κρύβεται στη φύση για να σωθεί και σώσει την οικεγένειά του.
Από την άλλη υπάρχουν άλλοι άνθρωποι, οι διαφορετικοί, της προσφοράς, της συμπόνοιας, που δημιουργούν κέντρα προστασίας, που περιθάλπουν πληγωμένα πουλιά και ζώα για να τ' αφήσουν ελεύθερα στη φύση να συνεχίσουν την σύντομη ζωή τους. Ένα τέτοιο καταφύγιο για πουλιά παρατηρούσα, για μεγάλα πουλιά σ' ένα χώρο περιφραγμένο με ειδικό σύρμα. Οι ειδικοί περιποιόντουσαν ένα μεγάλο πουλί χτυπημένο από σφαίρες κυνηγού που μη ξέροντας πως να σκοτώσει την ώρα του και να γεμίσει την άδεια ζωή του σκότωνε ανυπεράσπιστα ζώα.
Παρατήρησα πως όλο το διάστημα που το πληγωμένο πουλί βρισκόταν στο καταφύγιο, ένα όμοιό του φτεροκοπούσε πάνω από το καταφύγιο και περίμενε υπομονετικά κάθε μέρα, να του δίνει κουράγιο και να περιμένει. Πόση αφοσίωση, αγάπη και σιγουριά θαύμασα σ' αυτό το πλάσμα της φύσης που περίμενε να σμίξει με το ταίρι του, πράγμα που και έγινε όταν απελευθερώθηκε το τραυματησμένο πουλί. Χαρούμενα μαζί πέταξαν ψηλά στον ουρανό, στο σύμπαν, μακριά από την τόση κακία του ανθρώπου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου