Στα κακοτράχαλα τα βουνάμε το σουράβλι και το ζουρνάπάνω στην πέτρα την αγιασμένηχορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενήςκι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.
Δική τους είναι μια φλούδα γηςμα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείςγια να γλιτώσουν αυτή τη φλούδααπ' το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράςκι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.
Από την Ήπειρο στο Μοριάκι απ' το σκοτάδι στη λευτεριάτο πανηγύρι κρατάει χρόνιαστα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν' ο Θεόςκαι δραγουμάνος του ο λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου